نامزد او به عیادتش رفت و در میان صحبت هایش از دردچشم خود مینالید. 

بیماری زن شدت گرفت و ابله تمام صورتش را پوشاند. مرد جوان عصازنان به 

عیادت نامزدش میرفت و همچنان از درد چشم خود مینالید موعد عروسی 

فرارسید .زن نگران صورت خود بود که ابله ان را از شکل انداخته بود و شوهر 

هم که کور شده بود . مرد میگفتند چه خوب!یک عروسیه نازیبا همان بهتر که

شوهرش نابینا باشد. 20 سال بعد از ازدواج زن از دنیا رفت. مرد عصایش را 

کنار گذاشت و چشمانش را گشود. همه تعجب کردند! مرد گفت:من کاری جز 

شرط عشق به جا نیاوردم

.

.

.

.

معیار خدا برای سنجش روح ها ،میزان توانایی  انها در خرسند ساختن 

فرشته اش یعنی عشق است